Fehmi Yakut

Yıllar öncesinde çekilmiş eski ve soluk bir fotoğraf. Ortada Cumhurbaşkanımız, etrafında birkaç siyasi daha ve kalabalık insan topluluğu. Bir açılış töreni olmalı. Kurdele ve makas olduğuna göre. Olur ya belki yeni siyasetçiler tanımaz, kazaya kurban gitmesin diye kırmızı çizgilerle daire içerisine alınmış kafalar ve altına sırayla yazılmış tanıtıcı bilgiler.

1 numaralı kişi: “O zamanki... görevinde bulunan, şimdiki falancı zat.”

2 numaralı kişi... vs.

1 numaralı kişi ile 2 numaralı kişilerin omuz arasından gözüken kafa benim.

Altında da hep aynı cümle: “Hey gidi günler!”

Her seçim arifesinde olduğu gibi bu seçim arifesinde de sosyal medyada bolca var bu tür fotoğraflardan.

Fotoğrafın sosyal medyada boy göstermesinin ardından (Takriben 4-5 gün sonra): “Belediye Başkanı ya da Meclis Üyeliği aday adaylığı başvurumuzu da yaptık hayırlısıyla.” kabilinden cümleler.

Sloganlar gırla:

“Hizmet için”

“Yola düştük, vatan aşkına, millet aşkına!”

-Bak hele sen şu şaşkına.

Bu kadar ucuz yöntemlerle siyaset yapmaya çalışan adamlar mı “vatan millet aşkına” diyor.

Yutmuyoruz beyler bilesiniz.

Artık “Hey gidi günler!” cümlesinin ardından neler geleceğini biliyoruz.

Yazık ki ne yazık. Aslında “Hey gidi günler!” değil de “Hey gidi! Ne günlere kaldık.” diyesi geliyor insanın. Bu kadar da ucuzlamayın isterseniz.

Bu da benden size, kulakta küpe kabilinden bir nasihat olsun: “Yokluğunun hissedilmediği yerde, varlığını hatırlatmaya çalışmak, insanı küçültür mirim.”